Daan Slütter (4 Minutes): ‘Je medewerkers helpen bij de koop van een huis, waarom niet?’

Gepubliceerd: 25 oktober 2024 | door Jeroen Mascini

Daan Slütter denkt – en doet – graag out of the box. Zo helpt zijn uitzendbureau 4 Minutes medewerkers bij de financiering van hun koophuis. En hij heeft nog veel meer grensverleggende ideeën.

In 2011 startte Slütter 4 Minutes met een beginkapitaal dat hij, naast zijn studie bedrijfskunde, als beroepspokeraar bij elkaar had gespeeld. Dertien jaar later heeft het gestaag groeiende uitzendbureau een hoofdkantoor in Enschede, vijf vestigingen in Twente en 52 mensen in vaste dienst. Zo’n duizend uitzendkrachten werken via 4 Minutes bij onder meer Johma, Twente Milieu en Zuivelhoeve in de productie, logistiek en lichte techniek.

De laatste tijd zag Slütter meerdere van zijn werknemers worstelen om een huis te kopen. Vaak ging het mis, omdat zij een financieringsvoorbehoud wilden maken en niet het risico wilden lopen om tien procent van de koopsom te moeten betalen als de financiering niet zou rondkomen. Telkens werden ze afgetroefd door kopers die dat risico wel namen. Daarom besloot Slütter zijn medewerkers de helpende hand te bieden op een manier die zelfs de krant haalde: indien nodig staat 4 Minutes financieel garant bij de aankoop van een huis.

Waarom help je je werknemers op deze manier?

‘Ik zag veel mensen heel lang proberen om een huis te kopen en bedacht hoe ik ze daarbij kon helpen. Zonder voorbehoud van financiering vinden ze veel sneller een huis, en voor mij is het iets kleins. Tenminste, zo zie ik het. En als je je werknemers met iets kleins kunt helpen, moet je dat niet nalaten. We hebben een regeling gemaakt voor alle interne collega’s en ook onze tachtig vaste uitzendkrachten komen er inmiddels voor in aanmerking.’

Je omgeving was sceptisch.

‘Ja, ik hoorde van alle kanten kritiek. Een neef zei bijvoorbeeld: “Ik zou het niet doen; stel dat zo’n medewerker weggaat.” Hij is verzekeringsmakelaar, dus hij denkt in risico’s. Maar ik vind het juist mooi om dit te doen, ook vanuit werkgeversperspectief. Misschien speelt mijn pokerachtergrond wel mee. Ik ben niet heel bang om risico’s in te schatten en aan te gaan. Ik zie het probleem ook niet zo. De hypotheekadviseur heeft de leenruimte van de kopers en hun status bij het Bureau Krediet Registratie al gecheckt. Ik ken hun loonstrook en ik ken mijn werknemers persoonlijk, dus ik kan best inschatten of ze een hypotheeklening krijgen bij de bank. En krijgen ze die, dan ben ik klaar. Ik ga ervan uit dat het in 99 procent van de gevallen zo gaat. Ik zie het vooral als mentale steun aan mijn werknemers.’

En wat als de medewerker wel de hypotheek van 4 Minutes nodig heeft en later naar een andere werkgever verkast?

‘In dat geval betaalt diegene elke maand netjes hypotheekrente aan 4 Minutes. Dat gaat op dezelfde voorwaarden als het via de bank was gegaan. Daarbij hebben we wel afgesproken om de hypotheek na uitdiensttreding zo snel mogelijk over te sluiten. Het is niet de bedoeling van ons als uitzendbureau om hypotheekverstrekker te worden. Maar goed, als je niet een enorm corporate bedrijf bent, is dit soort dingen heel goed mogelijk op basis van vertrouwen.’

Zijn er inmiddels al meer medewerkers die om deze hulp hebben gevraagd?

‘Veel werknemers hebben ernaar geïnformeerd en eentje is op dit moment actief aan het bieden. Ik vind het ook wel spannend en leuk om te volgen; je wordt toch een beetje onderdeel van het koopproces. Ik hoef ook geen aantallen te halen. Het liefst heb ik natuurlijk wel dat niet iedereen tegelijk aanklopt. Het gaat er vooral om dat wij als werkgever klaar staan voor onze werknemers als dat nodig is.’

Het leidt ongetwijfeld tot een grotere onderlinge betrokkenheid.

‘Ja, dat denk ik wel, maar we waren al wel redelijk betrokken bij elkaar. Ik vind het vooral belangrijk dat onze werknemers weten dat hun werkgever er voor hen is als dat nodig is. Die geborgenheid wil de gemiddelde werknemer graag. Dat ze het gevoel hebben: ik hoor bij die club en die club is er voor mij. Als je dan als werkgever een klein beetje kunt helpen, is dat gewoon heel prettig.’

Wat doen jullie nog meer om werknemers te helpen?

‘In uitzendland is het een van de grootste uitdagingen om de intercedenten langdurig in dienst te houden. Wij groeien elk jaar, dus we moeten ervoor zorgen dat we de goede mensen vasthouden, om de kennis binnenboord te houden. Specifiek speelt bij ons dat we meerdere in-house locaties hebben. Intercedent zijn in zo’n bedrijf is pittig, omdat je de spil bent tussen klant, werknemer en uitzendkracht. Bij concullega’s zien we dat veel intercedenten het na een maand of tien voor gezien houden, omdat er te veel op hun bordje komt. Daarom zorgen we altijd dat onze teams wat groter zijn, ook al is er niet altijd werk voor iedereen. Het moet ook gezellig zijn, je moet samen de uitdagingen oppakken. En ze kunnen ook werk voor andere locaties doen.’

Jullie investeren ook in die uitzendkrachten.

‘Tijdens het MT vorig jaar heb ik gevraagd: wat zouden jullie doen met een budget van vijftigduizend euro? Een extra intercedent aannemen, hoor je dan snel. Maar we moeten er vooral voor zorgen dat we mensen binnenhouden en meer uitzendkrachten werven. Aan de krachten die we in vaste dienst hebben, hebben we het minste werk: die zijn er altijd, die werken goed, de klanten zijn er blij mee. Kun je dan met zo’n budget niet beter vijftig uitzendkrachten een vast contract aanbieden? Dan maken we daar zulke goede medewerkers van dat de intercedenten minder werk hebben.

Zo hebben we het ook over vervoer gehad, dat is een groot ding, zeker voor uitzendkrachten. We hebben al twee jaar elektrische scooters voor hen beschikbaar, maar we hebben ook honderd extra e-bikes aangeschaft, naast de 65 die we al hadden. Er is veel verloop in uitzendland en zo bind je mensen. Elke uitzendkracht die bij ons een baan krijgt, krijgt direct een fiets mee als hij dat wil. We zien dat daardoor de plaatsingsduur veel langer is geworden. En we hebben minder intercedenten nodig. Als je een beetje out of the box denkt, is er best veel mogelijk.’

Zijn er andere onderwerpen waar je een verfrissende blik op hebt?

‘Heb je even? Ik zal er eentje uitpikken. Op kleine schaal huisvesten we tegenwoordig ook arbeidsmigranten, maar het is eigenlijk van de zotte dat wij een huis huren of kopen en het zo weghalen uit de schaarse woningmarkt. Ondertussen zitten de COA’s (Centraal Orgaan opvang Asielzoekers, red.) vol met mensen die graag willen werken; die laten we eerst vijf jaar met hun gezin in een klein hok zitten,waardoor hun perspectief en motivatie sterk afnemen. Als ze uiteindelijk de arbeidsmarkt op mogen, is het lastig hen goed te integreren. Als wij als uitzendbranche nou eens een deal zouden kunnen maken met Den Haag: wij huisvesten die mensen als we ze ook direct aan het werk kunnen zetten. Dan hoeven we een stuk minder Europeanen op te halen en gaat het migratiesaldo naar beneden.’

Heb je politieke ambities?

‘Nee, nee. Ik heb nu het geluk dat ik wat ik verzin vaak ook snel kan doen. Dat is juist wat mijn werk leuk maakt. Ik weet zeker dat dat in Den Haag niet zo gaat.’